¡30! Passionate Tango Years

Met dit nieuwe album wil ik 30 bevlogen tangojaren vieren met mijn medemusici en met u, mijn toehoorders. Drie decennia lang reisden wij over de hele wereld, van Buenos Aires tot Novosibirsk en van Chicago tot Jakarta. Wij deelden onze muziek met talloze mensen, wat een hartverwarmende ervaring! Ik wil alle muzikanten bedanken, die mij op deze lange reis hebben vergezeld en met wie ik dit fantastische avontuur heb beleefd.

Tracklist

‘Nonino’ (1955): deze tango heeft Astor opgedragen aan zijn vader, Vicente ‘Nonino’ Piazzolla. Toen Vicente overleed schreef Astor het hartverscheurende ‘Adiós Nonino’. In dit arrangement heb ik de orkestrale versie met het kwintetarrangement van de componist gecombineerd.

‘Don Rocco’ (2017): al meer dan 25 jaar is Rocco Heins de stemmer en reparateur van mijn bandoneons. Hij ontwikkelde deze bijzondere vaardigheid door de grote Fabiani uit Buenos Aires te bestuderen, die mijn eerste stemmer was in 1984. Met deze tango bedank ik hem uit de grond van mijn hart.

‘Herbert’s milonga’ (2017): dit dansbare stuk schreef ik voor Herbert Martens, Rocco’s buurman, die een passie heeft voor bandoneon spelen en tango dansen. Gul als hij is staat zijn huis al vele jaren open voor talrijke bandoneonisten, mijzelf inbegrepen.

‘Carel’ (2016): de Zuid-Koreaanse bandoneoniste Sangji Koh schreef deze bandoneonsolo voor mij toen wij samen optraden tijdens een muziekfestival in Pyeongchang.

‘Tiempo cumplido’ (‘Voltooide tijd’, 1987): een solo door bandoneon meester Nestor Marconi, die ik hoorde in de documentaire ‘El sonido del bandoneón’ (2011).

‘Dáme polenta!’ (‘Geef mij energie!’, 2015): het Argentijnse volk houdt van zijn polenta (tarwemeel) als een basis ingrediënt van hun dagelijkse menu. Tangomusici gebruiken het woord polenta om elkaar aan te sporen om al hun muzikale kracht en energie op te roepen. In deze krachtige tango kun je verwijzingen horen naar Pugliese en Piazzolla.

‘Mercy’ (2015): sinds mijn benefiet optredens voor de slachtoffers van de aardbeving van 2008 in Sichuan ben ik diep onder de indruk van de Chinese cultuur en muziek. Deze inspireerden mij tot het schrijven van dit stuk, waarin de stem en het gefluit te horen zijn van violiste Iefke Wang, die zelf gedeeltelijk van Chinese afkomst is. Ik draag dit werk op aan mijn geweldige masseur en acupuncturist dr. Zhixiong Li, die mij soms tijdens zijn intensieve behandelingen doet smeken om genade….

‘If only you were here’(2015): deze zamba componeerde ik terugdenkend aan de jonge Argentijnse student Pedro Kobila, die een jaar lang doorbracht bij mijn buren, de familie Veenhof. Pedro maakte zo’n indruk, dat zowel de Veenhofs als de Kraayenhofs naar Rosario (Argentinië) reisden om hem weer te ontmoeten.

‘Para Lalo y Mirta’(1997): deze tango schreef ik twintig jaar geleden in Pugliese stijl voor de Argentijnse tangodansers en –leraren Lalo en Mirta Diaz-Campos van de Academia de Tango in Amsterdam.

‘Recuerdo’ (‘Herinnering’, 1924): op 19-jarige leeftijd schreef Osvaldo Pugliese deze beroemde tango die ik voor het eerst hoorde in de interpretatie van bandoneonist Alfredo Marcucci, die een van mijn eerste inspirators is geweest. Met alleen zijn originele bandoneonpartij als uitgangspunt breidde ik dit arrangement uit voor ons ensemble.

‘Sangji’ (2016): deze nostalgische tango creëerde ik met in gedachten mijn eerste ontmoeting met Sangji in Seoel. Toen zij hem voor de eerste keer hoorde was ze tot tranen toe geroerd. Ze schreef me dat dit haar mooiste cadeau ooit was. Wat heerlijk om componist te zijn?!

‘Valsecito juguetón’ (‘Waltzing Joke’, 2008): deze vals criollo (Creoolse tango wals) componeerde ik voor mijn vriendin en therapeute Joke Torreman, die samen met haar echtgenoot Henk mij tijdens mijn hele carrière gesteund hebben. Zij houden van tango dansen.

‘Torre de luz’ (‘Toren van licht’, 2014): ik schreef deze milonga-candombe voor Henk Torreman, die als leraar en therapeut een lichtbaken is voor zijn leerlingen en klanten.

‘Chiquilín de Bachín’ (‘Straatkind van Bachín’, 1968): een ballade in driekwartsmaat die Piazzolla schreef samen met de tangodichter en -historicus Ferrer. Het gedicht portretteert een arm straatjochie, dat rozen probeert te verkopen in het oude café Bachín in het hartje van Buenos Aires.

‘Fuga y misterio’ (1967): alweer een succesvolle poging van Piazzolla om tangomuziek te verbinden met Bach. Hij bereikte dit door de fuga te begeleiden met een tango-ritme door piano en bas.

‘Más mugre’ (‘Meer modder’, 2015): dit is een zware ‘underground’ tango in Pugliese stijl. In Buenos Aires omschrijven dichters de tango als zijnde geboren in de modder: hij stamt van de armen en is voor hen de blues en rock & roll. ‘Dáme polenta!’ en ‘Más mugre’ zijn opgedragen aan de fantastische milonga club Tango Alma van Arjan en Marianne in Amsterdam.

‘Fields of gold’ (1993): toen ik het voorrecht had te worden uitgenodigd om op te treden met Sting, genoot ik eens van een wandeling met hem op zijn landgoed in Zuid Engeland. Hij toonde mij daar de gerstvelden aan de overkant van de rivier. In dit arrangement gebruik ik het milonga campera ritme van de Argentijnse fields of gold.

‘Marrón y azul’ (‘Bruin en blauw’, 1955): een van de vernieuwende tango’s van Piazzolla geschreven in opdracht van een sportclub. Deze versie is gebaseerd op een verfijnd arrangement van Pugliese’s orkest.

‘Milonga de mis amores’ (‘Milonga van mijn geliefden’, 1937): mijn arrangement van deze milonga is beïnvloed door de Cubaanse ritmes die pianist Wim Warman aan dit nummer toevoegde. Deze opname uit 1997 laat het Sexteto Canyengue van twintig jaar geleden horen.

‘Cry enough’: dit is een ballade die onze pianist Juan Pablo voor mij schreef. In mijn eigen land word ik vaak aangeduid als ‘de man van de traan’, sinds mijn optreden tijdens de koninklijke bruiloft van onze kroonprins met de Argentijnse prinses Máxima, onze huidige koning en koningin. De titel geeft een grappige draai aan mijn familienaam Kraayenhof.