Recensie concert Kraayenhof Tango Ensemble in Ruurlo

Volle Dorpskerk geniet met volle teugen van Hollandse ster
Bandoneonist Carel Kraayenhof zorgt voor ongekend concert

Recensie gepubliceerd: 28-01-2013 21:10 in Contact.nl Ruurlo foto: Louis Swart

Bandoneonist Carel Kraayenhof samen met zijn Tango Ensemble.Carel Kraayenhof: ,,Het is fantastisch om in deze schitterende entourage van de Dorpskerk te mogen spelen.”De Ruurlose Dorpskerk was zondagmiddag uitermate goed gevuld.

Ruurlo – Natuurlijk kreeg het publiek Adios Nonino’. En Libertango. Maar het kreeg nog veel meer. Een zeer goed gevulde Dorpskerk genoot zondagmiddag van de onbetwiste Hollandse ster van de Argentijnse tango: bandoneonist Carel Kraayenhof. Samen met zijn Tango Ensemble zorgde hij voor Ruurlose begrippen voor een ongekend concert.

Het was tekenend voor het programma: een fascinerende afwisseling van gloed, aanstekelijke ritmiek en verstilde emotie. Alles op zijn tijd. Steeds weer gespeeld met inleving, passie en instrumentaal topwerk. Verliefd op de klankcombinatie van de bandoneon met strijkinstrumenten zorgde artistiek leider Carel Kraayenhof samen met de Argentijnse pianist Juan Pablo Dobal en met Jaap Brandenhorst (contrabas), Bert Vos (viool), Iefke Wang (viool) en Jan Willem Troost (cello) voor een sfeervol concert op deze laatste winterzondagmiddag in januari. De violisten Bert Vos en Iefke Wang, die in 2011 tijdens het Kasteeltuinfestival met Shtetl Band Amsterdam optraden, lieten weer heel nadrukkelijk horen hoe professioneel zij zijn. Het hele ensemble maakte absoluut de hoog gespannen verwachtingen waar. En Carel Kraayenhof zei: ,,Het is fantastisch om in deze schitterende entourage te mogen spelen. En alle lof voor de initiatiefnemers en vrijwilligers van de KunstKring Ruurlo die dit concert hebben georganiseerd. Geweldig. En dat in een tijd van culturele armoede nu er allerlei subsidies van overheden zijn weg gevallen”. Hij gaf bij vrijwel alle nummers een korte toelichting. Zo vertelde hij dat hij in Cuba in 2006, enkele maanden na het overlijden van zijn vader, het nummer Te llevo en mi alma (ik draag je in mijn ziel) had geschreven. Een heerlijke, meeslepende en ontroerende melodie. Kraayenhof speelde bij dit nummer niet op de bandoneon, maar op de vleugel! Vrijwel de helft van alle nummers op het programma waren door Kraayenhof zelf gecomponeerd en het mag gezegd worden: zij overtroffen door hun diversiteit zelfs menigmaal de composities van de grote meester Piazolla. Een optreden van Carel Kraayenhof heeft nauwelijks een nadere toelichting nodig. Wie herinnert zich niet de traan die Kraayenhof met zijn muziek teweeg bracht bij Maxima tijdens haar huwelijksplechtigheid op 2 februari 2002? Met zijn Sexteto Canyengue geniet hij al vele jaren wereldfaam. Verliefd op de klankcombinatie van de bandoneon met strijkinstrumenten riep hij in 2011 ook het Kraayenhof Tango Ensemble in het leven. Inspiratie vond Kraayenhof onder meer in de Argentijnse tango, waar bandoneon en strijkers al ruim een eeuw onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De specialiteit van het huis is het tango nuevo repertoire en lichtklassieke muziek. Maar als toegift speelde het ensemble heel verrassend het ook door Kraayenhof zelf gecomponeerde Bamestra. Hij had dit geschreven naar aanleiding van de festiviteiten rond het 400 jarig bestaan van de Beemster. De bijzondere compositie bevat elementen uit de Ierse en Spaanse muziek en uit het Beemsterlied. Alle emoties, zoals angst, woede, vreugde en verdriet waren in deze melodie te horen. Een daverend applaus en de staande ovatie drukten het enthousiasme en de dankbaarheid van het publiek uit, dat volop van dit prachtige concert had genoten.