Over het duo
Carel Kraayenhof heeft een bewogen jaar achter de boeg: een voor- en najaarstour met zijn “Compassion” theatershow, gastoptredens bij vele binnen- en buitenlandse orkesten en artiesten (waaronder Sting), een aantal solo optredens en natuurlijk optredens met zijn wereldwijd geroemde Sexteto Canyengue. Op de radio en televisie was hij regelmatig te zien en horen met zijn Sextet, soms samen met de Argentijnse zanger Omar Mollo en ook rondom de recente ontwikkelingen op het gebied van culturele bezuinigingen heeft hij op de barricades gestaan. Verder heeft het sextet afscheid genomen van hun vertrouwde pianist Sebastiaan van Delft en hebben ze zijn vervanger mogen verwelkomen: Juan Pablo Dobal uit Argentinië.
Dit jaar zal hij ook als duo aan de slag gaan met de nieuwe pianist Juan Pablo.
Wat mogen we daarvan verwachten?
Juan Pablo is ècht een virtuoze pianist, ik ken hem al sinds 1989 toen hij naar Nederland kwam. Ik zat toen met hem in een kwartet (Viento del Sur: Piano, contrabas, bandoneon, gitaar, bombo en zang). Ik heb hem in die loop van twintig jaar denk ik wel drie keer gevraagd voor het sextet (lacht). Maar dan kon hij niet of hij had andere plannen. Nu is het voor mij een heel vreugdevol moment dat hij “ja” heeft gezegd op de vraag om bij het sextet te komen. Dat houdt dus ook in dat hij in alle bezettingen gaat spelen. Dus ook met het kwintet (met André van Berlo op gitaar), wat dus eigenlijk Sexteto Canyengue is maar dan geen tweede bandoneon maar gitaar. En het septet; het strijkkwartet (KTE, Kraayenhof Tango Ensemble) en het duo dus. En daar zijn we net mee begonnen. Daar zitten we vooral voor te repeteren wat ontzettend leuk is.
En hoe gaan die repetities?
Nou, de vorm van duo is natuurlijk heel anders dan een sextet. Je hebt eigenlijk twee solisten. Piano en bandoneon zijn instrumenten waarbij je zowel kan begeleiden als soleren. Akkoord instrumenten ook, dus je hebt enorm veel mogelijkheden. We bereidden individueel ons voor. Ik heb een aantal stukken, een aantal arrangementen voor piano/bandoneon. Ik stuur hem gewoon de partijen en de opnames. Hij komt op zijn beurt ook met eigen composities, ik kom met composities van mezelf. En dan gaan we bij elkaar zitten, soms wat stemmetjes verdelen soms wat schaven aan het materiaal maar het meeste is allemaal heel duidelijk. Maar dit is echt het begin van een duo, snap je? Het is een ontzettend leuk en speels repertoire wat je kunt spelen. We zullen op den duur ook stukken gaan ontwikkelen samen. Maar tevens kan dit duo een belangrijke basis vormen voor nieuw materiaal voor het sextet of voor het septet. Dan zal ik ook de bassist (Jaap Branderhorst) erbij halen en dan gaan Jaap, Juan Pablo en ik eerst de ritmische basis helemaal klaarmaken voordat we de strijkers erbij halen. Dat werkt heel efficiënt. Je hoeft het dan alleen maar, zeg maar, in te vullen.
Ik geloof dat de samenwerking met Juan Pablo gaat bevallen.
Ja, het is echt een rasmuzikant, dat is gewoon heerlijk. Hij is heel veelzijdig, in zijn spel, heel creatief. En hij is ook gewoon een goede improvisator. Hij is van alle markten thuis. Het samenwerken gaat ook ongelooflijk snel. Hij zegt tegen mij: “je hoeft geen piano partij te schrijven, schrijf maar je bandoneon partij en dan speel ik er wel omheen” (lacht). Ik arrangeer natuurlijk ook dingen voor ons tweeën hoor, specifiek hoe ik die rol van piano precies zie maar het is allebei mogelijk. Dat is heel mooi. En last but not least: geweldig om toch weer een Argentijn in het ensemble te hebben. Want als je Argentijnse muziek maakt is dat toch een verschil. Zowel voor het publiek als voor ons zelf. Normaal met alleen Nederlanders in het ensemble praat ik geen woord Spaans in mijn dagelijks leven en dat vind ik jammer. Kijk, wanneer je met een Argentijn praat over muziek, in het Spaans, is dat gevoelsmatig anders dan wanneer je met Nederlanders praat over muziek, in het Nederlands. Net als dat je pasta eet in een Italiaans restaurant of je eet Hollandse pot in een Hollands restaurant dat is totààl anders. Je uit je in een andere taal anders maar ook het gevoel óver muziek wordt anders omschreven.
Het Spaans praten tijdens repetities doet dus al heel veel met jou?
Absoluut. Omdat mijn leefwereld van de laatste twintig jaar voor een groot deel in het Spaans verliep als het om muziek ging. Doordat met ik met Piazzolla heb gewerkt, met Pugliese, zoveel muzikanten uit die ensembles: Color Tango, Sexteto Mayor etc. Mijn bronnen zijn nog de echte Argentijnen van toen. Ik heb niet van Nederlanders geleerd maar ik heb het geleerd via Argentijnen. Dat is toch een heel groot verschil.
Je hebt natuurlijk inmiddels ook veel met Omar Mollo samengewerkt.
Nu, dat is heel leuk. Ik Skype heel veel met hem, we kunnen zelfs via Skype muziek dingen afspreken met elkaar. Dus dat is heel bijzonder als hem daar zie en dan laat hij met zijn laptopje zijn straat daar zien. Dan ruik ik gewoon wat hij ruikt! En ik voel gewoon de hitte. Geweldig! Wat dat medium met je doet. Hij heeft hetzelfde met de Beemster omdat hij hier in de Beemster verblijft als we samen gaan werken.
Meer informatie:
www.carelkraayenhof.nl
Management:
management@carelkraayenhof.nl
T 0299.690821
hr kraaijenhof: onlangs gelezen over uw nieuwe compositie BAMESTRA. weet u,dat in het kaasmuseum alkmaar een origineel plaquette hangt ten tijde van de drooglegging van de beemster??(BAMESTRA), met daarop een franse tekst en alle wapens van de vm rijke amsterdamse families, die het droogmalen middels leeghwater mogelijk maakte??m.i. een schitterend item toe te voegen aan de nieuwe compositie, gr w kroon alkmaar, stadsgids