Interview in Trouw met Carel Kraayenhof
Carel Kraayenhof de Piazzolla van de Lage Landen
INTERVIEW | STAN RIJVEN | Trouw − 29/09/11, 00:00
Onlangs ontving componist/bandoneonspeler Carel Kraayenhof de Gouden Eeuw Award voor zijn hele oeuvre. Hij begeleidt met zijn sextet het Nationale Ballet bij Van Manen’s ‘Vijf Tango’s’ en toert met de nieuwe productie ‘Puur’ door het land.
Carel Kraayenhof (1958) is wellicht ‘s werelds grootste bandoneon-speler. Van Astor Piazzolla-fan ontpopte hij zich tot diens gerespecteerde erflater. Net als zijn Argentijnse leermeester, die met zo’n driehonderd composities de bandoneon tot een volwaardig concert- instrument verhief, is Kraayenhof een vernieuwer. Behalve naar de tango nuevo sloeg hij zijn vleugels uit naar klassiek, pop en filmmuziek. Onder meer soleerde hij wereldwijd onder de Estlandse dirigent Kristjan Järvi, speelde hij mee op platen van Marco Borsato en werkte hij samen met Ennio Morricone. En sinds Kraayenhofs optreden tijdens het huwelijk van Máxima en Willem- Alexander staat de afkorting BN ook voor BandoNeon.
We ontmoeten elkaar in de catacomben van het Amsterdamse Muziektheater, waar Het Nationale Ballet met de voorstelling ‘Goud’ zijn vijftigste verjaardag viert. Hoogtepunt daarin vormen de ‘Vijf Tango’s’ van Hans van Manen.
Kraayenhof: “Zijn tango-choreografie was in 1977 een historische gebeurtenis, zowel voor de dans- als voor de muziekgeschiedenis. Van Manen maakte hiermee het oeuvre van Piazzolla bekend in nieuwe kringen. Dat leidde in 1983 tot Piazzolla’s Nederlandse debuut in Vredenburg. De directie gunde Piazzolla aanvankelijk de kleine zaal, maar zelfs twee uitverkochte grote zalen bleken niet genoeg. Daar begon de tangorevival van de jaren tachtig.”
Voor Kraayenhof symboliseert die tijd een uiterst vruchtbare periode. Hij verruilde filosofiestudie en trekharmonica voor de bandoneon, die hij via een Argentijnse banneling bemachtigde. “Hij nam ook elpees voor me mee uit Argentinië, van Pugliese en Piazzolla. Hun grammofoonplaten speelde ik na, zij waren mijn eerste leermeesters. Daarna studeerde ik in Parijs bij Mossalini die me alles bijbracht over houding en techniek.”
Hoe ontstond het contact met Piazzolla?
“April 1987 belde zijn manager: of ik naar Amsterdam wilde komen. Piazzolla wilde mijn instrument lenen, het zijne was kapot. Hij vond het zo bijzonder dat een Nederlander bandoneon speelde. ‘Speel eens wat voor me’ zei hij. Hij greep mijn hand en zei: ‘Jij bent in Buenos Aires geweest, hè jongen. Ik ga je uitnodigen’. Een half jaar later belde Piazzolla uit New York: ‘Ik heb drie maanden werk voor je.’ Acht voorstellingen per week op Broadway!”
En met Van Manen?
“Tot mijn verbazing werd ‘Vijf Tangos’ gedanst op een krassige oude vinylplaat. Aangezien alle andere balletten live werden begeleid door Holland Symfonia, stelde ik Van Manen voor dat ook te doen met Piazzolla’s tango’s. ‘Laat maar eens zien wat je kan’, was zijn reactie. We hebben het ballet begeleid, maar Hans was uitsluitend bezig met de dansers. Toch zei hij: ‘Je kunt meteen beginnen’.”
Naast de begeleiding van Het Nationale Ballet toert u dit najaar met de productie ‘Puur’. Waarom die naam?
“Om twee redenen. De titel verwijst naar een geheel akoestisch optreden, een septet met vier strijkers. Tegelijktertijd is het een kwinkslag naar de politiek, naar de culturele situatie van nu, waarin zo weinig plaats wordt gemaakt voor het echte musiceren. Dit is ook het jaar waarin prinses Máxima via het Oranje Fonds heeft aangekondigd om kinderen in contact te brengen met muziek.”
Bent u al gevraagd voor 2-2-12?
Kraayenhof: “Nee, nog niet. Ik heb op 2-2-02 door dat huwelijk nationale bekendheid gekregen. Het gevolg is dat mensen je opeens commercieel vinden, of arrogant. Je hebt immers je hoofd boven het maaiveld uitgestoken. Ik kies zorgvuldig uit hoe en wanneer ik ‘Adios nonino’ uitvoer. Als mensen het heel graag willen horen, spelen we het. Maar er zijn ook gelegenheden waarbij we denken: ‘nu even niet’. Meestal krijgen we als commentaar: waarom hebben we ‘Adios nonino’ niet gehoord?”
Carel Kraayenhof
Vr 30/9, za 1/10, zo 2/10 (Amsterdam)
Vr 7/10 (Den Haag)
Puur – Kraayenhof Tango Ensemble
9/10 (Breda), 13/10 (Hulst), 15/10 (Sittard, uitv), 24/10 (Wageningen), daarna t/m jan 2012 door het hele land.
Info: www.carelkraayenhof.nl
Carel Kraayenhof, the Dutch Piazzolla
INTERVIEW 29-09-11 by Stan Rijven
Composer and bandoneonplayer Carel Kraayenhof recently received ‘de Gouden Eeuw Award’ (“the Golden Century Award”) for his entire works. He and his sextet lead the National Ballet at “Van Manen’s ‘Five Tango’s” and tours through the Netherlands with the new production ‘PURE’.
Carel Kraayenhof (1958) might be the world’s biggest bandoneon-player. From an Astor Piazzolla-fan he revealed into his testator. Just like his Argentinean tutor, who wrote about 300 compositions and by that dignified the bandoneon to a fullworthy concert- instrument, Kraayenhof is an Innovator.
Besides the tango Nuevo he spread his wings to classic, pop and movie soundtracks. He played solo worldwide with the Estonian conductor Kristjan Järvi, he starred in the music of Marco Borsato and he worked with Ennio Morricone. And since Kraayenhof’s performance during the Royal wedding of Willem-Alexander and Máxima the abbreviation BN now also stands for BandoNeon.
We meet in the catacombs of the Amsterdam Music Theatre, where the National Ballet with the show “Gold” celebrates its fiftieth anniversary. Highlight in the show is the “Five Tangos” by Hans van Manen.
Kraayenhof: “His tango choreography in 1977 was a historic event for both the history of dance and the history of music. Van Manen made the works of Piazzolla known in new circles. This in 1983 led to Piazzolla’s Dutch debut in Vredenburg. The Management initially awarded granted Piazzolla the small room, but even two sold-out large rooms were not enough. There the tango revival of the eighties started.
For Kraayenhof that time symbolizes an extremely fertile period. He swapped study philosophy and harmonica for the bandoneon, which he managed to get through an Argentinean exile. “He also brought me albums of Pugliese and Piazzolla. I played their records, they were my first teachers. Then I studied in Paris and Mossalini taught me all about attitude and technique.”
While in the world of pop music in the eighties oriented to hip-hop and house, other musicloves discovered tango. Kraayenhof: “Thanks to Van Manen there was interest in the tango nuevo. This took more and more tango orchestras here, such as the renewed Sexteto Major Paradiso. At the same time arose many tango dance schools and festivals. Remember, many Dutch traveled to Buenos Aires for there to steal the secrets. So there was a thriving tango culture here which also coincided with the rediscovery of flamenco and salsa. ”
How did the contact with Piazzolla commence?
“In April 1987 his manager called: if I wanted to come to Amsterdam. Piazzolla wanted to borrow my instrument, his bandoneon was broken. He thought it was special that a Dutch man played bandoneon.” Play something for me, “he said. He grabbed my hand and said, “You’ve been in Buenos Aires, haven’t you guy. I’ll invite you over.” Six months later i was called by Piazzolla from New York: “I have three months work for you.” Eight performances a week on Broadway! “
And Van Manen?
“To my surprise,” Five Tangos, “was danced to on a scratched old vinyl record. As all the other ballets live were accompanied by Holland Symphonia, I asked Van Manen to do just that with Piazzolla’s tangos.” Let’s see what you can do, “was his response. We accompanied the ballet, but Hans was only concerned about the dancers. Still, he said, “You can start straight away.”
Besides the support of The National Ballet this fall, you’ll also tour with your production ‘Pure’. Why that name?
“For two reasons. The title refers to a totally acoustic performance, a septet with four strings. At the same time it’s a twist to the political, the cultural situation today, where so few make room for the real music. This is the year the princess Maxima Orange Fund has announced that their goal is children should be more in contact with music. “
Have you been asked to 02/02/12?
Kraayenhof: “No, not yet. 02/02/02 brought me national notoriety. The result is that people will suddenly find you commercially, or arrogant. Because you’re no longer part of the crowd. I choose carefully how and when I perform ‘Adios Nonino. If people really want to hear it, we play it. But there are occasions when we think “not now”. Usually we get the comment: “why didn’t you perform “Adios Nonino? “
Kraayenhof
Vr 30/9, za 1/10, zo 2/10 (Amsterdam)
Vr 7/10 (Den Haag)
Puur – Kraayenhof Tango Ensemble
9/10 (Breda), 13/10 (Hulst), 15/10 (Sittard, uitv), 24/10 (Wageningen), daarna t/m jan 2012 door het hele land.
Street Tango (2003), Guardians of the clouds (2006, met Morricone), Memorias de Cuba (2008), Compassion (2010).
Info: www.carelkraayenhof.nl
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!